19 Αυγούστου 2012

(2012) Η ζωή μιας άλλης

Πρωτότυπος τίτλος: La vie d' une autre
Αγγλικός τίτλος: Another woman's life


Η υπόθεση
Γνωρίζουμε τη Marie (Juliette Binoche), ως μια συμπαθητική νέα, 25 χρονών, έτοιμη να κάνει τα πρώτα της βήματα, που θα οδηγήσουν σε μια λαμπρή καριέρα. Την ημέρα των γενεθλίων της, γνωρίζει τον έρωτα της ζωής της, Paul Speranski (Mathieu Kassovitz), με τον οποίο περνά μια νύχτα πάθους. Την επόμενη, η Marie, ξυπνά 16 χρόνια αργότερα, για ν' ανακαλύψει ότι έχει καταφέρει ν' αποκτήσει μια αξιοζήλευτη ζωή. Βρίσκεται παντρεμένη με τον Paul, έχει έναν αξιολάτρευτο γιο, τον Adam (Yvi Dachary-Le Béon), έχει καταφέρει να αποκτήσει πολλά λεφτά και μια καριέρα με διεθνή αναγνωρισιμότητα. Το μόνο πρόβλημα, αρχικά τουλάχιστον, είναι η απώλεια μνήμης των τελευταίων 16 ετών της ζωής της. Η Marie, καλείται να ζήσει για μια βδομάδα τη ζωή μιας άλλης, ν' ανακαλύψει τα λάθη και τα επιτεύγματά της και να διεκδικήσει, εκ νέου, τη ζωή των χρόνων της ωριμότητάς της, μέσα από τη φρεσκάδα, τη ζωντάνια και τη διάθεση για ζωή κι εμπειρίες μιας νεαρής κοπέλας.

Η κριτική
Η ταινία, είναι σίγουρα ενδιαφέρουσα ως θέμα. Μια κοπέλα στο ξεκίνημα της ενήλικης ζωής της (γιατί κακά τα ψέματα, για τους περισσότερους από εμάς η ενήλικη ζωή δεν ξεκινά στα 18), ξυπνά κι έρχεται αντιμέτωπη με όλες τις επιλογές που έχει κληθεί να κάνει μέσα στα επόμενα 16 χρόνια. Επιλογές που όλοι καλούμαστε να κάνουμε και που, ναι μεν, τη στιγμή εκείνη, μας μοιάζουν λογικές κι αναπόφευκτες, αλλά που, δεν αναιρεί το γεγονός ότι είναι επιλογές των οποίων οι συνέπειες και τα επακόλουθα λειτουργούν σα ντόμινο, επηρεάζουν τις ζωές μας και διαμορφώνουν αυτό που είμαστε. Κι όλα αυτά μόνο και μόνο, γιατί τη στιγμή της κρίσης, δεν γνωρίζουμε (και πώς θα μπορούσαμε άραγε;) ή αρνούμαστε να δούμε τις συνέπειες των αποφάσεών μας.
Ο τρόπος προσέγγισης του συγκεκριμένου θέματος, είναι αρκετά όμορφος. Έχουμε δει κι άλλες ταινίες με την ίδια θεματική ενότητα, μόνο που οι περισσότερες, ανήκουν στο είδος της "κομεντί" κι η μετάβαση από την νεαρή ηλικία στην πιο ώριμη, γίνεται με ένα τρόπο μεταφυσικό. Αντίθετα εδώ, βλέπουμε ότι η μετάβαση, αποδίδεται σε μια ψυχολογική ή νοητική διαταραχή, κάτι που κάνει την ταινία, περισσότερο ρεαλιστική, όπως επίσης, η συγκεκριμένη, διαθέτει, στην αρχή της μόνο, κάποια στοιχεία που παραπέμπουν σε κομεντί, αλλά στην πορεία, εξελίσσεται σε καθαρά δραματική, όπως άλλωστε, αρμόζει και σ' ένα τέτοιο θέμα. Παρόλα αυτά, δεν μπορώ να πω ότι με κάλυψε συνολικά. Πιστεύω πως θα μπορούσε να είναι πιο δουλεμένη στους δευτερεύοντες χαρακτήρες.
Τώρα, όσον αφορά τους ηθοποιούς, θα ξεκινήσω από την πρωταγωνίστρια. Η επιλογή της Juliette Binoche, για το συγκεκριμένο ρόλο, είναι από μόνη της, ένα πολύ δυνατό χαρτί. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλη ηθοποιός, που θα μπορούσε να εκπροσωπήσει τη Marie Speranski, με τόση πληρότητα. Η Binoche, έχει καταφέρει να κάνει δικό της το ρόλο, τόσο πολύ, που ο θεατής νιώθει ότι είναι, κομμένος και ραμμένος στα μέτρα της. Έχει δοθεί τόση έμφαση στην άρτια παρουσίαση του κεντρικού χαρακτήρα, που νομίζω δεν δίνεται σε κανέναν άλλο ηθοποιό η δυνατότητα να μπορέσει ν' αγγίζει την τελειότητά της.
Συνολικά η ταινία, θα έλεγα ότι με λίγη παραπάνω επεξεργασία, θα μπορούσε να έχει γίνει ένα μικρό γαλλικό αριστούργημα, χωρίς αυτό βέβαια, να σημαίνει ότι πιστεύω ότι τώρα είναι ανεπαρκής. Προσωπικά, σίγουρα θα την πρότεινα, σε όσους αρέσει η Juliette Binoche και το γαλλικό σινεμά ή σε κάποιον που θα μου ζητούσε μια καλή ταινία. Δε νομίζω ότι υπάρχει κάποια κατηγορία θεατών, που δε θα την πρότεινα... Ίσως να μην την πρότεινα σε κάποιον που θα μου ζητούσε μια ταινία ευχάριστη, που να μην του δώσει λαβή για περαιτέρω προβληματισμό. Κατά τ' άλλα αποτελεί μια αρκετά καλή επιλογή, για όλες τις ηλικίες, που δε νομίζω ότι θα σας αφήσει ανικανοποίητους.
Σημείωση: Εξαιρετική είναι η θέα από το σπίτι των πρωταγωνιστών, προς τον Πύργο του Άιφελ, όπως κι οι περιπλανήσεις της Marie, στους δρόμους του Παρισιού. Σκηνές σύντομες, αλλά με ένα άρωμα γαλλικό.

Βαθμολογία: 3/5

Τα σχετικά
Γαλλικό δράμα, παραγωγής του 2012, βασισμένο στο βιβλίο της Frederique Deghelt, σε σενάριο των Claire Lemaréchal και Sylvie Testud και σκηνοθεσία της Sylvie Testud, διάρκειας 97 λεπτών, με βασικούς πρωταγωνιστές, τους Juliette Binoche, Mathieu Kassovitz και Yvi Dachary-Le Béon.

Οι σύνδεσμοι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου